“Casenbroots”, zo werden de opstandelingen genoemd tijdens de “Opstand van het Kaas- en Broodvolk” (1491-1492) De boerenbevolking van Kennermerland en West-Friesland verenigde zich tegen landsheer Maximiliaan van Oostenrijk. Deze had een belastingverhoging (het ruitergeld) bevolen om zijn manschappen en oorlogen te financieren.

Doordat de boerenbevolking het, door voedselschaarste en armoede, steeds moeilijker kreeg gingen zij zich verzetten tegen de lokale belastinginners. De opstandelingen trokken met hooivorken, knuppels en vaandels met daarop kaas en brood afgebeeld Alkmaar en Hoorn binnen. In april 1491 kwam het in Alkmaar tot een geweldsuitbarsting waarbij de knecht van de rentmeester Claes Corf werd doodgeslagen.

Nadat het kaas- en broodvolk diverse triomfen vierde in Kennemerland en naar Haarlem waren getrokken groeide het vertrouwen en ging het kaas- en broodvolk naar Leiden. Aldaar werd het verslagen en moesten ze zich terugtrekken richting Noord-Holland. Maximiliaan had een overheidsleger gestuurd om de opstand te beteugelen. Op het kerkhof van Heemskerk kwam het op 15 mei 1492 tot een bloederige veldslag waarbij het laatste verzet werd neergeslagen.

Alkmaar, die de opstand steunde, kreeg door zijn positie in het conflict een zware straf. Het stadsvaandel moest worden ingeleverd, een boete van 16.000 gulden moest worden betaald en de stadspoorten en muren moesten ontmanteld en neergehaald worden.

Beschikbaar vanaf augustus 2020